Vanmorgen kuierde ik over de Mechelse Zavelenberg in de richting van het algemeen ziekenhuis (AZ) Sint-Maarten voor mijn wekelijkse vrijwilligersafspraak. Het ontstaan van deze Zavelenberg is een mysterie dat ik niet opgelost kreeg … tot ik vandaag passeerde op de plek waar alles begon.
Cijfer van de dag: 7,20 km
Maar eerst mocht ik mijn eerste hulp alertheid nog even in de praktijk brengen. Toen ik de Zavelenberg opwandelde hoorde ik een onderdrukt gekerm en gejammer. Mijn eerste gedacht was dat er een fietser in het decor beland was. Na een bocht zag ik echter twee mensen in het midden van de rijbaan liggen. Eén van hen bloedde aan het hoofd en leek even van de wereld.
De eerste hulp opleiding van Rode Kruis-Vlaanderen leerde me volgende basisprincipes:
1. Zorg voor veiligheid.
2. Beoordeel de toestand van het slachtoffer.
3. Alarmeer de hulpdiensten.
4. Verleen verdere eerste hulp.
Na een kort contact met de tweede persoon, die op het eerste zicht niet gekwetst was maar wel afwezig en paniekerig reageerde, heb ik de noodcentrale verwittigd die snel een ziekenwagen kon sturen. Na een tijdje werd me de achtergrond van het incident duidelijk maar daar vertel ik om medische en privacy redenen verder niets over.
Fijn dat ik kon helpen want op die plaats is er eigenlijk bijzonder weinig passage.
Je kan in de 27 lidstaten van de Europese Unie dringende hulp vragen via het noodnummer 112.
Jullie hebben allemaal toch de app 112 op jullie smartphone staan ? Doe het snel, het kan levens redden.
De Zavelenberg, gelegen in het verlengde van de Duivenstraat, da’s die molshoop die ervoor zorgt dat je te voet of per fiets veilig over de drukke spoorlijn 25A / 27B (Mechelen – Antwerpen) geraakt.
Vroeger, in mijn jonge jaren, mocht je ook met de automobiel over de Zavelenberg rijden maar dat privilege is ondertussen voorbehouden voor hulpdiensten en dienstvoertuigen van de stad Mechelen en NMBS.
De spoorlijn 25A werd geopend op 4 april 1907. Tegen die tijd moest uiteraard de veilige doorgang een feit zijn. Om die niet-gelijkgrondse doorgang, in casu de Zavelenberg, aan te leggen heb je grond nodig of in dit geval wellicht zavel. En dat brengt ons dan bij een stukje Mechelse voetbalgeschiedenis.
Het allereerste reglementaire voetbalveld van de Malinois, ondertussen beter gekend als KV Mechelen, lag in de Duivenstraat.
Het ganse jaar 1905 speelde Malinois op dit voetbalveld topwedstrijden tegen o.m. Daring Brussel en Stade Leuven. Deze wedstrijden werden georganiseerd in het kader van de officieuze “Coup de Belgique”. Ook Racing Mechelen mocht één keer per week gebruik maken van deze voetbaltempel.
Begin 1906 kwam er echter een einde aan de voetbalpret op deze locatie. Men had zavel nodig om – je raadt het al – de Zavelenberg (en wellicht ook de spoorwegbermen in de buurt) aan te leggen. Beide voetbalclubs mochten opkrassen en hun voetbalveld werd uitgegraven om zand te winnen voor de Zavelenberg.
Op de plaats waar zich ooit het allereerste voetbalveld van KV Mechelen bevond, treffen we nu Parkhotel Montreal, gelegen in een prachtig domein met een grote, door groen omgeven vijver.
En die vijver … ontstond dan weer door de zandwinning voor onze Zavelenberg.
Deze 3,5 hectare grote visvijver wordt beheerd door hengelclub Montrealvissers, een moderne hengelvereniging waar het meer is dan “zomaar” vissen (sic).
Voor de liefhebbers: één hectare is ongeveer anderhalf voetbalveld. Er werden daar dus heel wat voetbalvelden zavel gewonnen om die molshoop van een Zavelenberg aan te leggen.
De rijke Mechelse voetbalgeschiedenis … binnenkort gaan we ook die nog wat verder uitspitten.
