Het was hier de voorbije dagen iets stiller dan gewoonlijk … tot mijn grote verbazing is het ondertussen vijf dagen geleden dat ik nog een schrijfseltje postte. De tijd vliegt als je je amuseert of als het op andere domeinen ietsje drukker is dan anders.
Nochtans was ik quasi permanent in beweging. De kaap van 750 kilometer (die eigenlijk gepland was voor 31 augustus) werd ondertussen genomen. Ik legde ondertussen 774 kilometer af en heb er dus nog 226 voor de boeg.
Ik zit dus netjes op schema om mijn doel te halen.
Jammer genoeg blijven mijn verhaaltjes wat achterwege, ondanks mijn belofte om mijn sponsors permanent te blijven informeren en te betrekken bij de voortgang.
Ik sla opnieuw mea culpa.
Achter de schermen was ik druk in de weer om administratief wat Rode Kruisdingen goed georganiseerd te krijgen. En afgelopen zaterdag stond ik “mee op de wei” om te zorgen voor een veilig en vlot verloop van een muziekfestival op de Antwerpse linkeroever. Allemaal dingen die niet direct wandelgerelateerd zijn, ik ga er jullie dus niet mee lastig vallen.
Ik kan alleen maar beloven dat ik mijn uiterste best doe om regelmatig dingen met jullie te delen.
En dat ik ga wandelen natuurlijk … want die 226 kilometer die moet ik echt nog afleggen.
Oh ja, bijna vergeten: op de foto zien jullie een indrukwekkende kudde koeien, zowel volwassen dieren als keischattige kalfjes. Ze staan op een immense weide langs de N15 in de buurt van sportpark De Nekker, de Mechelse brandweerkazerne en een andere weide die gekend is als rustgebied voor trekvogels.
We passeren dagelijks op die plek. De weide stond jarenlang leeg. Het is mooi te zien dat deze kudde daar nu terecht kan.
Ik zoek trouwens nog een echte boer, allez een landbouwer, die me meer kan vertellen over die koeien. Want het zijn precies wel hele speciallekes.
