Sporen van de militaire geschiedenis

Ik heb jullie de voorbije dagen stiefmoederlijk behandeld … terwijl de kilometers dagelijks bleven aantikken (met een mooi weekresultaat van 62,71 km), bleven de verhaaltjes wat in mijn pen steken. Ik buig berouwvol mijn hoofd.

Cijfer van de dag: 11,21 km

Cijfer van de week: 62,71 km

Af en toe moet een mens keuzes maken en prioriteiten stellen, zeker wanneer je een paar vrijwilligersengagementen probeert te combineren.

Ik vond het belangrijk om te blijven investeren in mijn dagelijkse stappen zodat ik geen achterstand zou krijgen in mijn vooropgestelde doel.

Want ik wil heel graag mijn wandelchallenge volbrengen.

Om die reden was er even wat minder tijd om deze verslagjes te schrijven.

Ik ging dus dagelijks op pad. Vandaag bracht mijn wandeling mij naar de fietssnelweg F1 tussen Antwerpen en Mechelen. Op het grondgebied van Sint-Katelijne-Waver / Mechelen (want het is daar een beetje een lappendeken) passeert deze fietssnelweg langs het vroegere militair domein en de bijhorende schietstand. Elke milicien die zijn vorming in Mechelen (Kazerne Dossin, Kazerne De Lobbe of Kazerne Baron Michel) kreeg, is komen oefenen op dit domein.

Het militair domein is ondertussen herdoopt tot het Esbroeckbos, werd ontsloten voor het publiek en wordt beheerd door Natuurpunt.

De voormalige militaire schietstand werd in 1987 door Defensie verkocht aan de toen prille vzw Mechelse Kolveniersgilde, een schuttersgilde met een rijk en lang verleden.

Een kolvenier (of klovenier) was een man die met een clover schoot, een vuurwapen dat zijn oorsprong vond in de 15e eeuw.

Net als handboogschutters, wevers en andere beroepen verenigden kolveniers zich in een gilde, de kolveniersgilde.

Een Hertogelijk schrijven aan het Mechelse stadsbestuur maakt in 1453 voor het eerst melding van de Mechelse Kolveniersgilde. Deze brief is het oudste document waarin de Mechelse Kolveniers worden vermeld.

Militaire dienstbaarheid behoorde tot de taken waartoe een Gildenbroeder zich verbond wanneer hij toetrad tot een gewapende gilde. De militaire rol van de schuttersgilden is bij aanvang van de 16de eeuw echter uitgespeeld.
Voortaan houden zij zich enkel bezig met de bewaking van de stad en vermaken zij zich met schietspelen en teerfeesten.

In ruil voor de bewakingsopdrachten wordt de gilde door het Mechelse stadsbestuur vergoed met kledij, lood en poeder. De Kolveniersgilde trok de wacht op aan de Overste poort (huidige Brusselpoort), Hanswijkpoort en de Grote Markt. Andere Mechelse schuttergilden bewaakten de andere poorten, openbare gebouwen en kerken.

De Franse bezetter (1794 – 1815) verbiedt onder het motto ‘Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid‘ de gilden. Het nieuwe regime kon de georganiseerde, gewapende burgers missen als kiespijn. Hun bezittingen werden verbeurd verklaard en in 1798 openbaar verkocht.

Na 350 jaren hielde de Kolveniersgilde op te bestaan … tot ze in 1984 als vzw opnieuw zou verrijzen.

De vzw Mechelse Kolveniersgilde herneemt de tradities van de historische Kolveniersgilde maar is eveneens een moderne schuttersvereniging. Deze bijdrage in Gazet van Antwerpen dompelt je even onder in de wereld van de Kolveniersgilde.

Op het terrein van de Mechelse Kolveniersgilde bevindt zich eveneens Tête de Pont Malines 14.

TPM 14 is een bunker die (samen met 21 andere bunkers) deel uitmaakt van de KW-Linie, een Belgische verdedigingslinie die werd aangelegd tussen september 1939 en mei 1940.

Drie leden van de Mechelse Kolveniersgilde hebben de bunker gerestaureerd en er een klein museum ingericht. Hier lees je hun verhaal.

About the author

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.