Planckendael

Vrijdag 24 september mocht Biesjemeuleke mee op stap met de bewoners van Residentie De Linde. Er werd al weken over gesproken en de bewoners vonden het best een beetje spannend: we trokken naar Zoo Planckendael in de Mechelse deelgemeente Muizen.

Cijfer van de dag: 9,99 km (waarvan 5,90 Planckendael-km)

Met een klein hartje hielden we de voorbije dagen angstvallig het weerbericht in de gaten … het zou regenen.

Iedereen haalde alles uit de kast om de weergoden gunstig te stemmen: er werden eieren naar de Clarissen gebracht, sommigen kregen kramp in hun gekruiste vingers, anderen brandden een kaarsje en Biesjemeuleke blonk zijn klavertje vier op.

En de inspanningen hebben geloond: het werd een droge, bij momenten zonnige en zalige nazomerdag.

Het werd een hele organisatie: familieleden en vrijwilligers werden opgetrommeld, rolstoelen werden gehuurd, auto’s werden gekuist en blonken in de najaarszon, er werd een picknick voorbereid en de orkestmeester(es) leidde alles in goede banen en zorgde ervoor dat er geen enkele valse noot klonk.

Vanaf 9u30 gonsde het in de residentie en op de parking van de bedrijvigheid. Vijftien bewoners en zestien begeleiders moesten allemaal vervoerd worden. Dankzij een goeie voorbereiding en een strak scenario lukte dat ook in een record tempo, tegen 10u15 stonden we op de parking van het dierenpark.

De vijftien rolstoelen werden aangevoerd met de Vulpia bestelwagen en voor het materiaal huurden we een bolderwagen.

We waren helemaal in vakantiestemming.

Het werd een schitterende dag vol beestjes, grappen en grollen, af en toe een Vlaamse klassieker die werd aangeheven, een lekkere picknick, heel veel lachende gezichten en zorgzame begeleiders.

We maakten zelfs tijd om een verjaardagsvideo en een verjaardagslied op te nemen. Ik weet zeker dat deze video zorgde voor een lach en wellicht ook een traantje bij de ontvanger.

In de late namiddag sloeg de vermoeidheid bij rolstoelers en stappers toe. Hoog tijd om opnieuw richting De Linde te trekken zodat we zeker op tijd terug waren voor het avondmaal.

Het werd een memorabele dag. In de wandelgangen hoorde ik dat dit initiatief zeker voor herhaling vatbaar is. En wij gaan dan zeker opnieuw mee.

Tenslotte: de eindmeet komt in zicht …

De wandelchallenge loopt binnen vijf dagen af … ik heb nog 24 kilometer voor de boeg. Geven jullie me nog een duwtje in de rug ?

About the author

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.