Een dikke week geleden trok ik “op bedevaart” naar kwartier Valaar in Wilrijk. Vandaag hou ik het iets dichter bij huis: mijn doel was de Mechelse Motstraat waar zich het moederhuis van Rode Kruis-Vlaanderen bevindt.
Cijfer van de dag: 13,02 km
Via mijn job bij rijkswacht / politie was ik meermaals in contact gekomen met mensen die actief waren in de noodplanning. En vermits het bloed kruipt waar het niet gaan kan, vatte ik in mijn laatste actieve werkjaar het plan op om “iets” te doen met die ervaring. En dan kan je natuurlijk niet rond dé vrijwilligersorganisatie die actief is in de noodplanning: Rode Kruis-Vlaanderen. Met mijn ervaring rond slachtofferbejegening was het logisch dat ik op zoek ging naar een vrijwilligersengagement dat hier bij aansluit.
Rode Kruis-Vlaanderen beschikt met haar Dringende Sociale Interventie (DSI) over een discipline die volledig beantwoordde aan mijn verwachtingen.
Op 4 juli 2016, ondertussen vijf jaar geleden, werd ik door Sarah uitgenodigd voor een DSI-intakegesprek. Het was mijn eerste kennismaking met een erg gedreven dame en een takenpakket dat me tot op vandaag nauw aan het hart ligt.
Koen, die andere sterkhouder van DSI, heb ik tijdens mijn intakegesprek niet ontmoet (ik heb daar toch geen actieve herinnering aan). Maar deze grote meneer heeft dat later ruimschoots goed gemaakt. Hij was de man die tijdens de huidige gezondheidscrisis o.m. de motor was achter de psychosociale zorg en ondersteuning voor onze zorgverleners van Rode Kruis-Vlaanderen.
De opdrachten van DSI zijn niet op één hand te tellen. We deden toch een poging om ze beknopt samen te vatten.
Wil je zelf aan de slag als DSI’er bij Rode Kruis-Vlaanderen dan is deze pagina een mooie eerste stap naar een zinvol vrijwilligersengagement.
Helpen Helpt – vijf decennia Rode Kruis in Vlaanderen
Rode Kruis-Vlaanderen is voor veel Vlamingen een begrip. Maar hoe is de organisatie uitgegroeid tot een vrijwilligersbeweging van 13.000 mensen? Hoe zijn we geëvolueerd naar een professionele organisatie met één visie en één beleid? En hoe is die Vlaamse vleugel van het Rode Kruis er gekomen?
De weg die we aflegden is bevlogen en bewogen. Het traject van de laatste 50 jaar is nu neergeschreven in het boek “Helpen Helpt – vijf decennia Rode Kruis in Vlaanderen”.
In het boek wordt onze rijke geschiedenis gedocumenteerd en neergeschreven zodat iedereen het kan ontdekken en vooral, dat het niet meer verloren kan gaan.
Het boek is een echte aanrader.
Van de beginjaren tijdens het unitaire België, de onbaatzuchtige inzet van vrijwilligers, het opzetten van bloeddonorcentra in Vlaanderen, de interventies tijdens de terreuraanval in Brussel tot het inzetten op evidence-based onderzoek om onze acties echt impact te laten hebben. Het zit er allemaal in.
