Een knooppunt van (wandel)wegen

Sparki had zin in een uitgebreide wandeling vandaag. Dat beestje heeft een fenomenaal gevoel voor oriëntering en ook een eigen willetje. Zoals wel meer gebeurt, mocht hij vandaag kiezen welke richting we uit gingen. Het werd de Elzestraat.

Cijfer van de dag: 6,73 km

Enkele dagen geleden kon je al lezen dat de Via Brabantica – Via Gallia Belgica naar Santiago de Compostela door mijn achtertuin loopt.

Maar ook de westelijke variant van Grote Routepad (GR) 12 komt hier even piepen.

GR 12 verbindt over een afstand van ongeveer 1.000 km Amsterdam via Brussel met Parijs: drie Europese hoofdsteden op één wandelpad.
De Westelijke Variant (60 km) brengt je vanaf Schoten via het centrum van Antwerpen naar Mechelen. Het traject voert je langs de belangrijkste historische plaatsen en gebouwen van het oude stadscentrum, met soms verrassende perspectieven. Maar even goed kom je door de groene oases in het stadscentrum. Ten zuiden van Antwerpen wandel je door de verschillende parken in de groene rand en vervolgens via Kontich en Waarloos door natuurgebied naar Mechelen.

Maar er is nog meer Grote Routepaden-plezier te beleven in onze streek. Daarover vertel ik later meer.

Onze buurt is ook rijk aan kasteeltjes en kasteeldomeinen, het ene al wat beter bewaard dan het andere.

Vandaag passeerde ik aan kasteeldomein Zorgvliet dat naast het neoclassicistisch kasteel ook het voormalig koetshuis en de conciërgewoning omvat. Het geheel wordt omgeven door een niet voor het publiek toegankelijk park.

Het kasteel werd omstreeks 1860 gebouwd na aankoop van de gronden door de familie van Reynegom de Buzet. Op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) wordt op deze locatie de “Cense Deeckel hoff” weergegeven: een hoeve met losse bestanddelen omgeven door een moestuin en akkers. Op de kaart van Vandermaelen (1846-1854) is reeds sprake van het “Château Zorgvliet”: het kasteelpark wordt aan de noordoost-, oost- en zuidoostzijde omgeven door een gracht. Ten zuiden van het kasteel bevindt zich een ronde vijver. De Popp-kaart (1842-1880) stelt het “Château Sorgvliet” op dezelfde manier voor: de gebouwen worden weergegeven op de huidige locatie.

In de tweede helft van de 19e eeuw kwam het antiklerikale liberalisme sterk op. Vanuit katholieke hoek werd daarop gereageerd met het oprichten van parochies en verenigingen. Enkele notabelen uit de streek vonden dat het gehucht Elzestraat te ver lag van bestaande parochies en ijverden voor de oprichting van een afzonderlijke parochie. Baron August van Reynegom de Buzet (1838-1905) droomde zelfs van een afzonderlijke gemeente Sint-Augustinus-Waver. In 1877 maakte hij van een huis in de Groenstraat een kapel: kapel Sint-Augustinus. Op 6 juni 1886 werd de kapel officieel parochiekerk van een nieuwe parochie Sint-Augustinus. In 1889 was de kerk afgewerkt.

De afzonderlijke gemeente is er nooit gekomen.

Het kasteel is momenteel de thuisbasis van Amanu-Invest, een projectontwikkelaar.

About the author

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.