Mijn dagelijkse wandelingetje met Sparki brengt me al eens op plekken vlak in de buurt die – in een nog niet zo ver verleden – wereldberoemd waren in gans België. Jullie kennen toch allemaal Le Soleil oftewel Marie Thumas oftewel Bonduelle, maar ook Eurocan.
Cijfer van de dag: 8,33 km
Het Manewaterproject wordt gerealiseerd aan de rand van Mechelen, op de voormalige Bonduelle-site. Het woonproject beslaat een totale terreinoppervlakte van zo’n 31.966 m2, waarop 5 gebouwen van elk 6 bouwlagen (samen goed voor bijna 100 nieuwe woongelegenheden) gebouwd zullen worden.
De Manewaterssite is een gedurfde interpretatie van een origineel watergerelateerd nieuwbouwproject in wijk Nekkerspoel. De paalwoningen zorgen voor een unieke architectuur die sterk kadert in de geest van deze wijk. Het is immers in deze omgeving dat destijds overblijfselen zijn gevonden van historische paalwoningen.
Door spiegels in de bouwstenen te vermalen zal de site extra schitteren in de zon en prachtig weerkaatsen op het water.
Dit is althans de lezing die de projectontwikkelaar in 2011 aan het project gaf. In werkelijkheid zijn er tot op vandaag slechts twee (van de vijf) gebouwen gerealiseerd. Persoonlijk vind ik de gebouwen eerder een tang op een varken … maar … de gustibus et coloribus non est disputandum …
Dat die paalwoningen daar in de buurt geen overbodige luxe zijn, zal ik dan weer niet tegenspreken.
De nabijgelegen Maanstraat staat bij de minste regenbui quasi helemaal blank. En dat vindt Sparki met zijn korte pootjes toch maar niets …
Ik vraag me eigenlijk af of de bedrijven die daar gevestigd zijn zo blij zijn met al dat water in hun straat.
Maar de Bonduelle-site … dat vraagt wellicht om een woordje uitleg.
In 1899 werd langs de Vrouwvliet het erwtenfabriekske Le Soleil opgericht. Kort voor de Eerste Wereldoorlog was het bedrijf uitgegroeid tot de grootste Europese fabriek van erwtenconserven; later kwamen daar ook andere groenten bij. De fabriek bracht tewerkstelling, bevorderde de bevolkingsaangroei en leidde mettertijd tot de verstedelijking van Nekkerspoel.
Vanaf 1913 werkte Marie Thumas samen met Le Soleil voor de aankoop van de conservenblikken bij de blikslagerij die eigendom was van Le Soleil. In 1945 nam Marie Thumas de Mechelse fabriek volledig over. De merknaam Le Soleil zou nog blijven bestaan tot in 1957. Daarna werd te Mechelen nog enkel onder de merknaam Marie Thumas geproduceerd. De blikslagerij groeide onder de vleugels van Marie Thumas uit tot Eurocan die conservenblikken produceerde voor de gehele Europese markt.
In 1980 werd Marie Thumas overgenomen door de Franse conservenfabrikant Bonduelle.
In Mechelen werd nog voortgeproduceerd tot in 1991. De afbraak van de fabriek volgde in 1994. De merknaam Marie Thumas verdween geleidelijk, en werd bij het begin van 21ste eeuw vervangen door de naam Bonduelle.
Van de oude bedrijfsgebouwen bleef niet zoveel bewaard; op het kantoor, de directeurswoning, enkele meestergast- en twee portierswoningen na werd alles gesloopt.
Blikslagerij Eurocan werd in 1978 helemaal verwoest door een industriebrand.
De blikslagerij werd opnieuw opgebouwd in industriepark Mechelen-Zuid. De fabriek ging in 1997 echter in vereffening.
En zo ontstond de Bonduelle-site en het winkelcentrum langs de Nekkerspoelstraat.
De toegangsweg tot de paalwoningen op de Bonduelle-site kreeg Jan Schoonjansstraat als naam. Deze straatnaam is ontleend aan Jan Scoenjans, in een ver verleden de bewoner van het (nu verdwenen) Borgersteinkasteel. En Jan Scoenjans is dan weer een verre voorvader van een rijkswachter waar ik in de jaren tachtig van vorige eeuw mee samenwerkte op de luchthaven te Zaventem.
Kastelen in mijn achtertuin zijn misschien ook nog een verhaaltje waard.
